Tarix yazmaq üçün şəxsiyyətlər, mükəmməl şəxsiyyətlər yetişdirmək üçün isə tarix yazmaq cəmiyyətlərin başlıca vəzifələrindəndir. Hər bir xalqın tarixində onun adını şərəflə daşıya bilən şəxsiyyətlər yetişir. Şəxsiyyət amili o qədər spesifik bir anlayışdır ki, bu sahəni yetişdirmək, formalaşdırmaq və inkişaf etdirmək üçün həm zamana, həm dəki universal məkana ehtiyac yaranır. Zaman və məkan vəhdəti şəxslərin şəxsiyyətə çevrilməsi istiqamətində mükəmməl sintez rolunu oynayır.
Azərbaycan xalqı xoşbəxt xalqdır ki, onun tarixində vətənpərvər, dövlətçiliyə bağlı, xalqını-millətini sevən və bütün bəşəri dəyərləri özündə ehtiva edən şəxsiyyətlər yetişdirmişdir. Tariximizin Cavanşir, Babək, Şeyx İbrahim, Şah İsmayıl, Nadir Şah Əfşar, Məhəmməd Əmin Rəsulzadə, Ulu Öndər Heydər Əliyev və nəhayət zəfər tariximizi şanlı qələbələrlə yazan ölkə başçısıl İlham Əliyev kimi şəxsiyyətləri olmuşdur və onlar öz fəaliyyətləri ilə xalqımızın yaddaşında silinməz izlər buraxmışlar.
3 oktyabr 1993-cü il tarixi Azərbaycan üçün həlledici və gələcək inkişafın konturlarının cızıldığı gün oldu. Xalqın böyük əksəriyyətinin yekdilliklə hakimiyyətə gətirdiyi böyük azərbaycanlı öz liderlik missiyasını həyata keçirməyə başladı. Ulu Öndərin 1993-cü ilin oktyabrında prezident seçilməsindən sonra müstəqil Azərbaycanın hüquqi və siyasi-iqtisadi suverenliyinin təmin olunması prosesi əsaslı şəkildə sürətlənmişdir. Ümumilli lider ilk növbədə, ölkədə ictimai-siyasi sabitliyin bərpası istiqamətində gərgin iş aparmış, qeyri-qanuni silahlı dəstələr zərərsizləşdirilmiş, respublikamızın sosial-iqtisadi yüksəlişinə yol açan ən mühüm amil kimi cəmiyyətdə ictimai-siyasi sabitlik bərqərar edilmişdir. Separatçı qüvvələrin qarşısı alınmış, Azərbaycan vətəndaş müharibəsi təhlükəsindən xilas olmuşdur. Müstəqil dövlətimizin ərazi bütövlüyünün bərpası və Ermənistan silahlı qüvvələrinin hücumlarının qarşısının alınması, ölkənin müstəqilliyinin qorunub saxlanılması üçün ordu quruculuğu istiqamətində kompleks tədbirlər həyata keçirilmişdir.
90-cı illərin əvvəlləri ölkəmizin tarixində hərc-mərclik, özbaşınalıq və qeri-peşəkar idarəetmə dövrü kimi xatırlanır. Dövlətin suveren mövcudluğuna təhdid yaradan bütün amillər həmin dövrdə səriştəsiz və təcrübəsiz şəxslərin rəhbərlik etməsinə görə baş verirdi. Belə bir vəziyyətdən çıxış yolu axtaran xalqımız xilasını yalnız Heydər Əliyevin simasında görürdü. Bu məqsədlədə, 1992-ci ilin oktyabrında Azərbaycanın “91-lər” adlanan ziyalılar Heydər Əliyevə hakimiyyətə qayıdışı üçün müraciət etmişdilər. Xalqın və respublikanın hakim dairələrinin böyük təkidi ilə 1993- cü ilin iyunun 9-da Bakıya gəldi. Xilaskarlıq missiyasını öz üzərinə götürən Heydər Əliyev bütün çətinliklərə sinə gərərək, həyatını təhlükə altında qoyaraq dərhal Gəncəyə yollandı və qiyamın qarşısını aldı.
Ulu Öndər Heydər Əliyev qlobal düçüncəli, geniş dünyagörüşlü fenomen bir siyasətçi idi. O, realist bir insan olaraq hadisələrə praqmatik yanaşırdı, tarixi şəraiti düzgün qiymətləndirirdi, ölkənin taleyi üçün uğurlu qərarlar qəbul edirdi. O, beynəlxalq arenada balanslaşdırılmış siyasətin, rasional fəaliyyətin ustası idi. Bu böyük siyasətçi bütün fəaliyyəti boyu müdrik insan, peşəkar rəhbər, xalqın dərin məhəbbətini qazanmış lider, ən nəhayət böyük azərbaycanlı olduğunu təsdiq etmişdir. Heydər Əliyev böyük dövlət xadimi olmaqla bərabər, qayğıkeş ata və əvəzsiz ailə başçısı idi. Onun övladlarına, o cümlədən nəvələrinə qayğısı, boş vaxtlarında onlarla maraqlı gün keçirməsi mükəmməl bir ailə obrazını yaradırdı. Siyasi uzaqgörənliyində , fitri istedadında, müdrikliyində, qətiyyətliliyində, siyasi iradəsində, dərin zəkasında, ensklopedik biliyə malik olmasında və digər məziyyətlərdə Heydər Əliyevin fenomenallığı sübut olunmuş faktdır.
Heydər Əliyevin ən böyük xidmətlərindən biri Azərbaycanı demokratiya yolu ilə aparması və bazar iqtisadiyyatı prinsiplərinin ölkədə tətbiq edilməsi işi oldu. O, demişdir:” Azərbaycan dövlətinin strateji yolu yalnız demokratiya, sərbəst iqtisadiyyat prinsiplərinin bərqarar olması, bazar iqtisadiyyatı və sahibkarlığın inkişafıdır”. Milli iqtisadiyyatımızın şah əsəri sayılan “Əsrin müqaviləsi” nin reallaşdırılması Azərbaycanın dünya iqtisadi sistemindəki yerini müəyyənləşdirmişdir. 1994-cü ilin sentyabr ayının 20-də dünyanın 8 ölkəsinin 13 neft şirkəti ilə bağlanmış “Əsrin müqaviləsi” layihəsi sonrakı illərdə daha 19 ölkənin 41 neft şirkəti ilə 26 müqavilənin imzalanmasına yol açmış, 1997- ci ildə Azərbaycan nefti Bakı-Novorossiysk neft kəməri ilə , 1999-cu ildə isə Bakı-Supsa neft kəməri ilə dünya bazarına çıxarılmışdır. Qərbə inteqrasiya yolunu tutan Heydər Əliyev ən çətin anlarda belə yenilməz iradə nümayiş etdirirdi, milli dövlətçiliyin, milli mənafelərin ifadəçisi kimi antiazərbaycan, antimilli qüvvələrin qarşısına sipərə çevrildi, Bakı-Tiblisi-Ceyhan neft, Bakı-Tiblisi-Ərzurum qaz kəmərinin çəkilişi məhz bu böyük insanın iradəsi və qətiyyətli mövqeyinin, uzaqgörənliliyinin nəticəsi kimi reallığa çevrildi.
Bu gün Heydər Əliyev ideyaları qədirbilən xalqımız tərəfindən unudulmur, hər bir azərbaycanlı gündəlik fəaliyyətində çalışır ki, bu məqsədlərə çatmaq üçün daha da səylə çalışsın, daha məhsuldar iş görsün və Heydər Əliyev arzularının həyata keçirilməsi istiqamətində Prezident İlham Əliyevə və onun apardığı siyasətə dəstək olsun.
Mürvət İbrahimov,
Tarixçi, Bakı şəhəri Nizami Rayon İcra Hakimiyyətinin məsul işçisi
