image-molla-rejimibackend

Molla rejiminin dindirmə otaqlarında işgəncə və təcavüzlər-ARAŞDIRMA

image-reklam_sirab_01

43 illik İran molla rejiminin keçdiyi yol, əsasən molla rejimi tərəfindən rejimə qarşı dirəniş göstərənlərə qarşı təcavüzlər, işgəncə və insan haqları pozuntuları ilə dolu.

 

Vətəninfo.az molla rejiminin 43 ildə törətdiyi cinayətləri oxucularına təqdim edir: İran İslam rejimi 1979-cu il inqilabından keçən 43 il ərzində bir çox dəlillər, həkimlərin hesabatları və ifadələri ilə dəfələrlə üzə çıxarıldığı üçün, xüsusən də siyasi məhbuslara qarşı bir çox sistematik ağır işgəncə və zorlamaların icraçısıdır. İran həbsxanalarında və müxtəlif bölmələrin sorğu-sual otaqlarında işgəncə və təcavüzlər həmişə gündəmi zəbt etsə də, sosial partlayışların və hərəkətlərin hər dövründə insan ləyaqətinə zidd olan bu davranışlar dəfələrlə artıb.

Zərərçəkmiş siyasi məhbusların bir çox qeyri-hökumət təşkilatları və insan haqları təşkilatlarının hesabatları və həkimlərin hesabatları ilə dəstəklənən şəxsi ifadələri İran rejiminin müxalifləri qorxutmaq üçün işgəncə və cinsi zorakılıqlardan istifadə etməyə davam etdiyini ortaya qoyur.

CNN-in 2022-ci ilin noyabrında paylaşdığı xəbərə görə, azadlığa çıxan siyasi məhbusların və xəstəxana mənbələrinin açıqlamalarına əsaslanaraq, İran rejiminin səlahiyyətliləri həbsxanalarda kişi və qadın məhbusları, yetkin qadın və kişi məhbuslara təcavüz edirlər. CNN 11 siyasi məhbusun son etiraz aksiyalarında həbs olunan və təcavüzə mərur qalanlardan 5-nin həqiqiliyini təsdiqləyib.

 

CNN-in məlumatına görə, bu zorlama halları əsasən Şimali Azərbaycanın Urmiya şəhərində baş verib. Azad edildikdən sonra CNN-ə danışan bəzi siyasi məhbuslar hakimiyyət tərəfindən kiçik otaqlara aparıldıqlarını və təcavüzə məruz qaldıqlarını bildiriblər.

 

Siyasi məhbuslar CNN-ə bildiriblər ki, zorlanan bəzi məhbus qadınlar danışa bilməmək üçün müxtəlif bölgələrə köçürülüb. CNN 2022-ci il oktyabrın 18-də Kerec şəhərində keçirilən etirazlar zamanı saxlanılan və həbs edilən Armita Abbasinin dosyesinə də işarə edir. Polisin müşayiəti ilə İmam Əli xəstəxanasına gətirilən Armitanı müayinə edən həkimlər CNN-ə bildiriblər ki, o, güclü anal və vaginal qanaxma keçirir, saçları qırxılıb və bədəni titrəyir. CNN-in məlumatına görə, İmam Əli xəstəxanasının 5 həkimi Armita Abbasinin vəziyyətini təsdiqləyib.

The New York Times 2022-ci ilin dekabrında Tehranın kasıb bir bölgəsində yaşayan “Məsum” adlı 14 yaşlı qızın kameralardan hicabını çıxardığı aşkar edildikdən sonra nəzarətə alındığını bildirdi. məktəbdə oxuyub etirazlara qatılan və ağır göz yaşı və vaginal nahiyəsində qanaxma səbəbiylə polis tərəfindən xəstəxanaya gətirilən O, xəstəxanada öldüyünü və bu vəziyyəti açıqlamaq istəyən anasının da itdiyini ifadə etdi.

İnternetdə qısa bir araşdırma ilə İranda 43 illik İslam rejimi dövründə bir çox siyasi məhbusun işgəncələrə məruz qalması, təcavüzə məruz qalması və ağır rəftara məruz qalması faktının bir çox qurbanın açıq şəxsiyyəti ilə qeydə alındığın görmək olar. Bu mövzuda çoxlu kitablar, sənədli filmlər və araşdırma xəbərləri də nəşr olunur. O da məlumdur ki, bu işgəncələri, zorlamaları yaşayan bəzi insanlar buna dözmədikləri üçün intihar ediblər.

Əslində, İran həbsxanalarında və dindirmə otaqlarında baş verən zorlama və işgəncə hadisələri ağlasığmazdır. lakin qurbanlar susmağa üstünlük verirlər. Çünki onlar adlarının çəkilməsini və insanlığa, öz təhlükəsizliyinə, ailələrinə belə rüsvayçılıqla damğası vurulmasını istəmirlər.

İran molla inqilabı tarixində rejimin çox mühüm şəxsiyyətləri də həbsxanalardakı zorlamalara reaksiya veriblər. Bunlardan ən mühümü İran İslam İnqilabının Rəhbəri İmam Xomeyninin tələbəsi və bir vaxtlar Rəhbər müavini olaraq hidayət kürsüsünə ən güclü namizəd olan Ayətullah Hüseyn Əli Müntəziri idi. Ayətullah Müntəziri yazdığı məktubda 1980-ci illərdə İran həbsxanalarında müxalif qadın məhbusların zorlanmasını ən yüksək səviyyədə qeydə alıb və reaksiya verib.

Mahmud Əhmədinejadın prezidentliyi dövründə qorxunc “Kehrizek” həbsxanasında siyasi məhbuslar zorlanır, soyundurulur və sidik ifraz olunurdu. Bir vaxtlar siyasi məhbus olan məşhur iranlı rejissor və yazıçı Möhsün Məhməlbaf müsahibəsində deyib: “İran İslam Respublikası həbsxanalarında cinsi zorakılıq və zorlama müəyyən bir şeydir, mən şəxsən məhbuslarla danışmışam. Zorlanırlar”.

Çoxlu zorlama və işgəncə halları bir çox insan haqları təşkilatlarının və qeyri-hökumət təşkilatlarının qeydlərində siyasi məhbusların ifadələri və tibbi hesabatlarla qeydə alınıb. Mahmud Əhmədinejadın 2009-cu ildə ikinci saxta prezidentliyi ilə başlayan etirazlar zamanı saxlanılan və həbs edilənlərin zorlanması o qədər populyarlaşdı ki, İran dövləti rəsmi araşdırma komissiyası yaratmalı oldu.

 

İranın hazırkı prezidenti, “Edam hökmdarı” İbrahim Rəisinin də üzvü olduğu bu komissiya zorlamaları ört-basdır edib.

 

Halbuki 13 ildir ev dustaqlığında olan, o vaxtkı prezidentliyə namizədlərdən biri, Yaşıllar Hərəkatının liderlərindən olan Mehdi Kərrubi ölkədə kişi və qadın məhbusların zorlanmasını ən yüksək nöqtədən lentə alıb reaksiya vermişdi. Eyni zamanda Mehdi Kərrubi 2009-cu ildə  həbsxanada baş verənlərlə bağlı bir rəsmi məktub belə yazmışdı.

Məryəm Səbri, Araş Təvəkkoli, İbrahim Mehtari və İbrahim Şərifi 2009-cu ildəki etirazlardan sonra dövlət orqanları tərəfindən zorlandıqlarını açıq şəkildə bəyan ediblər. 09.06.1999-cu ildə Tehran Universitetinin tələbələrinin yataqxanalarına rejim tərəfindən hücumu xəbər verən The Guardian qəzeti, o zamankı tələbələrin ifadələrinə əsaslanaraq xəbərlərində tələbələrin İran dövlət rəsmiləri tərəfindən zorlandığını qeyd edib.

İrandakı zorlama və işgəncələrin əsas səbəbi siyasi etirazçıların şərəf və ləyaqətini məhv etmək və onları bir daha reaksiya verə bilməyəcək hala gətirməkdir. Zorlama əməlləri iki şəkildə baş verir; Siyasi məhbusları ya rəsmi dövlət məmurlarının özləri, ya da həbsxanalarda zorlama və ya digər ağır cinayətlərə görə məhkum olunmuş adi cinayətkarlar zorlayır. Bəzən vəziyyət daha sistemli və davamlı xarakter alır və adi cinayətkarların palatalarına atılan “qırılmaz siyasi məhbuslar” işgəncə ilə cinsi köləliyə məcbur edilir. Zərərçəkmişlərin ifadələrinə görə, dəyənək və çubuqla anal və vaginal zorlama, şəxsi zorlama, dırnaq çəkmək, silkələmək, cinsiyyət orqanlarını elektrikləşdirmək, yerə qoymaq, ağır döymək, itlərlə zorlamaq kimi üsullardan istifadə edilir.

Bu girişdən sonra İranda son etirazlar zamanı saxlanılan, sorğu-sual edilən, həbs edilən və sonra girov müqabilində sərbəst buraxılan kişi və qadın etirazçıların məruz qaldıqları zorlama və işgəncələri qeyd etmək istərdim.

Bu şəxslərdən biri hələ də İranda, digəri isə Türkiyəyə qaçmağa müvəffəq olanlar arasındadır. İnsan haqları təşkilatları vasitəsilə açıqlama verən bu şəxslər bildiriblər ki, İrandakı zorlama və işgəncələrin əsas səbəbi siyasi etirazçıların şərəf və ləyaqətini məhv etmək və onları bir daha reaksiya verə bilməyəcək hala gətirməkdir.

Adı açıqlanmayan, amma beynəlxalq insan hüquqları təşkilatları tərəfindən Mahsa olaraq qeyd edilən Güney Azərbaycanlı fəal bildirib ki, o  Güney Azərbaycanın Urmiya şəhərində iştirak etdiyi etiraz aksiyaları zamanı saxlanılıb. Onun ifadəsinə görə, dindirilmə zamanı rəsmilər tərəfindən şiddətli döyülərək zorlanıb. O, zaminə buraxıldıqdan sonra qeyri-qanuni yollarla İrandan qaçaraq Türkiyəyə sığınıb.

Məhsədir bildiirb: “Özümü çirkli hiss edirəm, hər zaman çimirəm, əllərimi yuyuram, dişlərimi fırçalayıram, ağzımı yaxalayıram, məni heç vaxt tərk etməyən bir qoxu hiss edirəm. Mən heç kimə toxunmuram, heç kimə toxuna bilmirəm, heç kimi qucaqlaya bilmirəm, heç kimlə əl sıxışa bilmirəm, bütün bədənim titrəyir, qorxuram. Dindirmə zamanı başımdan keçənləri daim düşünürəm, ürəyim bulanır, qusur. Gecələr yata bilmirəm, gündüzlər yata bilmirəm, hər dəfə gözümü yumanda burnuma ağır tər, kif iyi gəlir. Polis məni Urmiyada apardı; Yadımdadır, məni saçımdan dartıb aparmışdılar. Onlar bir dəstə qadın və kişini etirazçıların yanında mikroavtobusa yığıblar. Yadımdadır, qaşımdan gözümə doğru damlayan qan, durmadan gözlərimi qırpır, qorxurdum. Mikroavtobus hərəkətdə olarkən düşünürdüm ki, başıma nə gələcək? Bizi bilmədiyim yerə apardılar, mikroavtobusdan boşaltmağa başlayan kimi döyməyə başladılar. Təsadüfi təpiklər, yumruqlar və sillələrlə bizi həyətə itələdilər. Sonra həyətdə maskalı kişi və qadın qulluqçuları gördüm. Gözümüzü, əlimizi bağlamağa başladılar. Biri qollarımdan tutub sürüyməyə başladı, bir müddət sonra bərk-bərk beton döşəməyə yıxıldım. Məni təpikləməyə başladılar, səsindən qadın olduğunu başa düşdüyüm adamlar deyirdilər ki, sənin rəhbərin kimdir, kimin göstərişi ilə küçəyə çıxmısan, səsini çıxar, yoxsa səni burda döyüb öldürərik, heç kim bilməyəcək. Mən sadəcə qışqırırdım və hər an ağlayırdım. Düşünürəm ki, bir müddət huşumu itirdim, çünki özümə gələndə sakit idi. Hər yerim ağrıyırdı, qaşlarım və başım döyünür, gözümün ətrafındakı lent islanırdı. Sadəcə yerdə qaldım, qalxa bilmədim. Nə qədər belə qaldım bilmirəm. Birdən məni qaldırıb stula oturtdular. Əvvəlcə bir qadın mənimlə yumşaq səslə danışır, deyirdi ki, etiraf edim, əks halda məni edam edəcəklər. “Mən heç nə etməmişəm, heç kimi tanımıram” deyəndə qışqırmağa başladılar. Kiminsə kürəyimə söykəndiyini, bədənimi başıma sıxdığını və qəribə nəfəs səslərini hiss etdim. İki əli ilə başımdan tutdu, sonra əlini üzümdə gəzdirməyə başladı. Dodaqlarıma və dişlərimə toxunurdu. Mənə dedi ki, əgər danışmasan, səni burada saatlarla təcavüz edəcəm. Yalvarmağa başladım ki, etməsinlər. Hey gülürdü və qəribə nəfəs alırdı. Döşlərimə, ayaqlarıma, cinsi orqanıma toxunur, ağrıyana qədər sıxırdı. Mənə dedi ki, ağzını aç, məni dişləsən, sənin başına vuraram. Çənəmi daha da sıxmağa başladım. Cinsiyyət orqanını üzümə sürtdü. Mən ağzımı açmamış məni yumruqlamağa başladı. Dedi ki, ağzımı açmasam, bir daha heç nə istəməz və vaginamı qoparar. Və ağzımı açdım…”

Şərti adı Məhsənin dediklərin dinləmək, doğurdan da dözülməzdir. Adınında islam sözü olan,əslində isə bir faşist sistemi olan iran molla rejiminin bir gənc qızın həyatını necə darma-dağın etdiyin dinləmək doğurdan da çətindi.

Kian isə İranın Sistan Bəlucistan əyalətinin Zahidan bölgəsində cümə namazından sonra iştirak etdiyi etiraz aksiyaları zamanı saxlanılıb. O, hələ də İrandadır.

Kian isə başına gələnləri belə nəql edib:

“Mən Zahidanda cümə namazında iştirak etdim. Namazdan sonra daha əvvəl öldürülən Baluc etirazçılarının xatirəsini yad etmək üçün böyük izdihamla yürüş etdik. Bir anda polis müdaxilə etdi. Çoxlu polisin ortasına düşdük, bizi dağıtmağa çalışırdılar. Qarşısındakı bir polis dəbilqəsini taxmışdı və onun üzünə yumruq vurduğumu xatırlayıram. Sonra başımın arxasında kəskin ağrı hiss etdim və bayıldım. Özümə gələndə anladım ki, əl-gözüm bağlıdı. Mübarizə edib ondan qurtulmağa çalışsam da, alınmadı. Nə qədər belə qaldım bilmirəm.Qapının cırıltısı məni ürkütdü və ayaq səsləri eşidilməyə başladı. Yadımdadır, üzümə bir zərbə ilə stuldan yıxıldım və məni yerdə vurmağa başladılar. Səsinin kişi olduğunu başa düşdüyüm biri mənə qışqırmağa başladı ki, “Səni hansı Mövləvi (sünni imamlara verilən ad) təşkil edib, kimin əmri ilə küçələrə çıxdın?”. Heç nə bilmədiyimi deyəndə mənə dedilər ki, biz sənin kim olduğunu bilirik, bütün ailəni aldıq, danışmasan, qonşu otaqda saxladığımız ana və bacını zorlayacağıq. , və səni onların səslərinə qulaq asmağa məcbur edəcəyik”. Onlara yalvarmağa başladım ki, bunu etməsinlər, yadımdadır, məni yerdən qaldırıb stulda oturdurdular.

Onların əllərimi arxadan açıb stulun hər iki tərəfinə bağladıqlarını hiss etdim. Qorxmağa başladım və bütün bədənim titrəyirdi, inanılmaz dərəcədə üşümüşdüm, ağzım qurumuşdu, danışa bilmirdim. Bir kişi mənə qışqırdı: “İndi danışırsan, ya yox?” Çox şeylər dedilər ki, hərdən yadıma gəlmir, yadımdadır hər zaman söyüş söyürlər. Birinin əlimdən tutduğunu hiss etdim, barmağımda kəskin ağrı hiss etdim, sonra anladım ki, dırnağımı çəkməyə başlayıblar. Ürəyim o qədər ağrıyırdı ki, sanki huşumu itirmişəm. Bilmirəm nə qədər huşsuz qaldım, ayılmağa başlayanda üstümə ağır bir su axını hiss etdim. Düşünürəm ki, onlar təzyiqli sudan istifadə ediblər. Döşəmədə sağa-sola sürüşdüyümü, əllərim arxamda bağlanmış halda özümü çiyinlərimin və başımın üstündə sürüklədiyimi hiss etdim. Paltarımı cırdıqlarını hiss etdim, lüt soyundum. Ayaqlarımı havaya qaldırıb nəyəsə bağladılar. Bir müddət sonra ayağımın altına əşya ilə vurmağa başladılar. Qışqırmağa başladım, kimsə mənə dedi ki, “mənimlə danış, yoxsa səni burada öldürüb bağda basdırarıq, heç kimi qorumağa çalışma”. Heç nə bilmədiyimi dediyim kimi, daha bərk vurmağa başladılar. Bir müddət məndən ayrıldılar, sonra birdən qasıqlarımda təsvir olunmaz ağrı və uyuşma hiss etdim, ömrümdə belə ağrı görməmişdim. Onlar mənim cinsiyyət orqanımdan elektrik verdilər. Mən özümdən ketdim. Hazırda yata bilmirəm və hər dəfə gözlərimi yumanda və ya yuxuya gedəndə kabuslar görürəm. Düşünürəm ki, heç nə hiss etmədiyim üçün cinsi funksiyalarımı itirmişəm. Hələ də vaxtaşırı sidiyim qanlı olur və bədənim daim uyuşur”.

 

Mahsa və Kian sırf əsas insan hüquq və azadlıqlarını tələb etdikləri üçün belə rəftara məruz qalıblar. Yaşadıqları çox şeyləri tam xatırlamırlar, beynlərində parça-parça səhnələr var. İranın dövlət orqanları həbsxana və dindirmə otaqlarında işgəncə və zorlamanın olmadığını, bu iddiaların düşmənlərin qara təbliğatı olduğunu bildirir.

Digər tərəfdən bir çox insan haqları təşkilatlarının və qeyri-hökumət təşkilatlarının qeydlərində siyasi məhbusların ifadələri və həkim rəyləri ilə bir çox zorlama və işgəncə halları qeydə alınıb. İran rejiminin 43 illik hesabatında onlarla zorlama, işgəncə və insan haqları pozuntuları var. Heç bir faşist rejim xalqlardan güclü deyil, Yaxın Şərq tarixi boyu belə olmamışdır. Təbii ki, bir gün xalqı ilə belə rəftar edənlər etdiklərinin əvəzini verəcəklər. Bundan xilas olmaq teofaşist İran rejimi üçün də mümkün deyil…

 

Vətəninfo.az

Siyasət şöbəsi


  • whatsapp
  • messenger
  • telegram
  • vkontakte
  • odnoklassniki