Fransada Emmanuel Makronun respublika prezidenti olaraq həyatı və yaradıcılığı haqqında “Xain və yaramaz” adlı 630 səhifəlik bir araşdırma kitabı nəşrə hazırlanır.
Veteninfo.az xəbər verir ki, kitabda Makronun həm məmur, həm də bankir kimi karyerasının əvvəlki mərhələlərinə də toxunulur.
Belə bir kitabın hazırlandığıyla bağlkı bomond və mətbuatdan olan çoxsaylı kurtizanlar tərəfindən məlumatlandırılan Yelisey Sarayı bütün işçilərin (hətta xidmətçilər də daxil olmaqla) jurnalistlər Jerar Dave və Fabris Lemm ilə ünsiyyət qurmasını qadağan edən xüsusi bir əmr verib.
Müəlliflər material toplamaq üçün azı dörd il sərf ediblər.
“Xain və yaramaz” – Beşinci Respublikanın səkkizinci prezidentinin fəaliyyətinin siyasi bir görüntüsüdür, burada hər bir bəyanat faktlar, rəqəmlər və dəlillərlə təsdiqlənir.
Bütün fəzilətlərə bağlılığını israrla və daim vurğulayan ölkə başçısının portreti, əslində, müəlliflərin öyrənə bildikləri kimi, problemləri həll etməkdə siyasi əxlaqı olmayan “yalançı və manipulyator” olduğu ortaya çıxıb. Onun problemlərin həllində sərgilədiyi siyasi maneraları təkcə mütləqiyyət dövrünü xatırlatmır, eyni zamanda məşhur “Dövlət mənəm!” şüarıyla tam üst-üstə düşür.
Ancaq bu ifadənin aid olduğu XIV Lüdovik ölkəni toparlamış, mədəniyyətini qorumuş və Fransanın şöhrətini əldən verməmişdi, Makron isə (kitabda deyilənlərdən aydın olduğu kimi) diametrik şəkildə əksinə hərəkət edir.
Sitat:
“Onun qəbul etdiyi qərarlar (çox vaxt siyasətdə müəyyən bir istiqamətə nəzarət edənlərin tövsiyələrinə zidd olaraq) cəmiyyəti elə parçaladı ki, bir çoxları Soyuq Vətəndaş Müharibəsi haqqında danışmağa başladılar. Ölkənin və vətəndaşların ehtiyaclarının deyil, Avropa bürokratlarının tələbləri ilə diktə edilən iqtisadi yeniliklər yoxsulluğun və işsizliyin kəskin artmasına səbəb oldu. Makron sosium konsolidasiyasının üsulu olan milli quruculuq tezisini “multikulturalizm”in əhəmiyyəti haqqında tezislərlə əvəz etdi və “Fransız dilinin yalnız Sena sahilində deyil, Çad gölü sahillərində də eşidilməli olduğunu” iddia etdi”.
Müəlliflər, əlbəttə ki, bir sual verməkdən özlərini saxlaya bilməyiblər: mədəni ənənələri 500 min il əvvələ gedən, dövlət aparatı isə əsrlər boyu səmərəlilik modeli olan və böhran dövründə belə iqtisadiyyat sabit qalan ölkənin lideri nədən bütün bunları yox etməyə çalışır?
Əla təhsil almış bir insanda bu Herostrat kompleksi haradan qaynaqlanır?
Və onlar cavabı psixologiya sahəsində tapmadı – hər şeyin daha bəsit və daha vulqar olduğu ortaya çıxdı.
Müəlliflərin fikrincə, Fransa siyasi Olimpinə dırmaşmaq üçün yola çıxan Makron bunu sələflərinin etdiyi kimi vicdanlı və açıq şəkildə deyil (onlar çox vaxt ya qanunvericilikdə aşağı mövqelərdən başlamışlar və ya icra hakimiyyətlərində irəliləyərək), Tartüf kimi etməyə qərar verdi.
O, “sosial ədalət və irəliyə doğru” haqda çıxışlar edərkən, eyni zamanda göstərilən xidmətlər qarşılığında qlobalistlərlə dəstək mövzusunda məxfi danışıqlar aparırdı.
Həm karyerasına başladığı Fransanın maliyyə departamentində, həm də Rotşildlərlə tanışlıqlar Emmanuel Makrona ölkə tarixində tamamilə görünməmiş əlaqələr və maliyyə mənbələri verdi. Amma təkcə bunlar deyil.
Sitat:
“Verilən dəstəyə cavab olaraq, Fransız sənayesi üçün strateji əhəmiyyət kəsb edən aktivlərin, məsələn, amerikalıların satışını asanlaşdıracağını (və ya ən azından etiraz etməyəcəyini) vəd edir. Beləliklə, hələ İqtisadi İnkişaf naziri ikən Alstom və General Electric şirkətləri arasında müqaviləyə xeyir-dua verib. Bununla vətənini nəinki iş yerlərindən, həm də xəzinəsindən – gəlirdən məhrum edib. O, fransızların əlində mövcud olan mühəndislik və dizayn həllərini, hansı ki bu amerikalılarda yox idi, xarici sənayeyə satır. Amma razılaşma başa çatdıqdan sonra onlar Makron sayəsində o həlləri praktiki olaraq pulsuz alırlar”.
Satış haqqında məlumatlar ictimaiyyətə açıqlandıqda Makron “hər şey yaxşı olacaq” deyə and içdiyi və hər zamanki kimi tartüflərlə aldatdığı cinayətlə əlaqədar hadisə yerinə gəldi.
İstintaq müəllifləri qeyd edirlər ki, bu cür birləşmə və satınalmalar digər şeylərlə yanaşı, “komissiya” ödənişləri ilə (“şapka”) müşayiət olunurdu. Üstəlik, ədalət bu cür “komissiya haqları”nın varlığından xəbərdar idi, lakin hər dəfə başlayan yoxlamalar heç bir nəticə vermədi və işlər sadəcə rədd edildi.
Gələcək seçki kampaniyasının sponsorları qarşısında götürdüyü öhdəliklər arasında hətta prezident seçiləcəyi təqdirdə, Bricit Makronun (indiki birinci xanımın nümayəndəsinin geyimləri və bəzək əşyalarını hər zaman və yalnız LVMH konserninə aid moda evlərindən alacağı kimi) necə geyinməsi də var. Axı sahibi Bernard Arnaud Makron ona böyük dəstək verib və verməkdə də davam edir.
Hər iki jurnalist – Jerar Dave və Fabris Lemm toplanan dəlillərə əsaslanaraq iki nəticə çıxarırlar.
Birincisi. Emmanuel Makron elə yalan danışmağı bacarır ki, sayəsində ölkənin əvvəlki siyasi elitlərini aldatmağı bacarıb, hətta son dərəcə tərbiyəli, nəzakətli, incə ədəbli bu gəncin həm topdan, həm də pərakəndə olaraq sata biləcəyini ona zirvəyə qalxmağa kömək edənlərin heç biri ağıllarına belə gətirə bilməyiblər.
Və ikincisi. Hər iki jurnalist diqqəti, belə demək olarsa, indiki Fransa liderinin intriqalarına toxunulduğu vaxt və yalnız öz problemlərini həll edərkən hədəf auditoriyasına çəkir: o auditoriya ki, Makron, demək olar, həmişə bu ahıl və çox yaşlı kişilərin, necə deyərlər, “xoşuna gəlməyi bacarır”.
Bunu demək olar ki, peşəkar səviyyədə bacarır. Yeri gəlmişkən, bu, “sosial məsuliyyəti aşağı olan qızlar” adlandırılan zümrənin işi üçün lazım olan bacarıqlardan biridir.
Ancaq qızlar qazanc və yaxud zövq üçün özünü və bədənini satırsa, Fransa Prezidenti o ölkənin və orada yaşayanların taleyi ilə alver edir.
Həqiqətən də, gələcəkdə seçkilərdə mümkün itki olsa belə, bu müasir Tartüfü şəxsən heç bir şey təhdid etmir: qlobalistlər hersoq Rişelye ədasıyla Makronun gətirdiyi faydanın miqdarını (və Fransaya vurduğu zərəri) görərək, artıq öz himayədarlarına təhlükəsizlik qramotası göndəriblər.
